Ja graag: is de nieuwe koffieclub van Tonx het proberen waard?

Ja graag. Dat is de beknopte, maar veelbelovende naam van een koffieabonnement dat we vandaag onder de loep gaan nemen.

Sumi Ali en Tony Konecny (beter bekend als Tonx) zijn het brein achter de outfit, en ze zijn behoorlijk bekende figuren in de koffiescene in Los Angeles.

Tonx houdt zich al tijden bezig met specialty coffee. In 2001 begon hij als barista in Seattle en werd uiteindelijk hoofd van Intelligentsia’s retail- en brandprogramma. In 2011 startte hij zijn eigen bedrijf, Tonx Coffee.

Sumi heeft een lange aanloop van barista en het creëren van een gemeenschap in de winkels waar hij deel van uitmaakte. Hij werkte met Condesa in Atlanta en Intelligentsia in Los Angeles, voordat hij werd ingehuurd door Tonx Coffee.

Uiteindelijk werd Tonx overgenomen door Blue Bottle, die toen diepe zakken had gevuld met durfkapitaal.

Een paar jaar gingen voorbij, maar het duurde niet lang voordat de twee herenigd werden om een nieuwe koffie-onderneming te creëren.

Alleen mengsels

Ja, alsjeblieft, wil anders zijn, en ik denk dat ze daarin slagen: in plaats van een enorme selectie aan te bieden, richten ze zich slechts op één release per week.

Je kunt merken dat je een enkele oorsprong of een blend ontvangt. Ja, het is bedoeld als een koffieclub / abonnement, maar het is nog steeds mogelijk om ook een eenmalige aankoop te doen, voor het geval u wilt zien waar de ophef over gaat.

Hun abonnementsservice is net als verschillende andere, waar u de frequentie en hoeveelheid koffie kunt kiezen die u ontvangt.

Een doel dat Yes please probeert na te streven, is om te zorgen voor “een prachtig brouwsel waarbij elke bereidingsmethode die je kiest een grote bullseye vindt om te raken.” Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat het is wat Sumi en Tonx rechttoe rechtaan zeggen in hun welkomstpakket.

Het pakket omvatte: een 12oz zak koffie, samen met een sticker en enkele infokaarten.

Het meest verrassende (maar coole) was dat er ook een QR-code op een van de kaarten stond, wat leidde tot een muziekafspeellijst op Spotify of Apple Music.

Muziek en koffie?

Blijkbaar is er elke week een nieuwe samengestelde afspeellijst beschikbaar. Het bestaat uit nummers waarnaar geluisterd wordt terwijl die specifieke blend is ontwikkeld en geroosterd.

Het gaat erom dat je naar de afspeellijst luistert terwijl je die koffie zet. De afspeellijsten zijn niet vermoeiend lang. Ze zijn precies de juiste tijdsduur – ongeveer dezelfde tijd die nodig is om te brouwen en te genieten van een middelgrote Chemex op een langzame zondagmiddag.

Hier is een voorbeeld van een Ja graag afspeellijst👇

Als je in een coffeeshop hebt gewerkt, weet je dat muziek zo belangrijk is voor het leven van de winkel zelf. De gekozen muziek is meestal een weerspiegeling van de barista op de bar, omdat het hen in staat stelt om in een flow te komen en efficiënt te zijn tijdens het brouwen.

Het was interessant om een dieper idee te krijgen van wat Yes please vibing is bij het branden van hun koffie. Het tilde de ervaring naar een niveau dat ik bij andere branders nog niet heb meegemaakt.

De Nikkelen Zak?

Oké, maar we snappen dat Tonx en Ali coole jongens zijn met een geweldige muzieksmaak. Hoe zit het met de koffie zelf?

De tas die ik ontving was “release #139”, genaamd de Nickel Bag. Het was een blend van vijf verschillende koffies. Ja, je leest het goed; 5 (!) verschillende bonen.

Ik ben nog nooit een blend met zoveel verschillende oorsprongen tegengekomen. De vijf verschillende oorsprongen waren: Colombia, Brazilië, Peru, Mexico en Ethiopië.

Er waren geen specifieke aantekeningen; in plaats daarvan werd een beschrijving gegeven: “subtiele uitbarstingen van fruit en een gigantische met chocolade bedekte snoepreep zoetheid.”

Op de infokaart stond ook: “levendig en veelzijdig in elke brouwmethode.”

Dus ik nam de proef op de som en zette deze koffie met een heleboel verschillende methoden.

Cupping is een uitstekende manier om een nieuwe koffie te testen en op zoek te gaan naar het volledige potentieel ervan.

Cupping:

● Eerste slok: Gala Apple

● Terwijl het afkoelde, bleef de gala-appelsmaak achter met hints van rijpe kers die doorkwamen

● Aan het einde; de kersensmaak bleef met melkchocolade die binnenkwam om de cupping glad te strijken.

Espresso:

● Ter verduidelijking, ik kreeg alleen een 12oz-zak koffie, dus ik wilde geen koffie verspillen door te proberen de espresso volledig in te schakelen. Het belangrijkste punt van het proberen van die brouwmethode was om het vermogen van de koffie om consistent te blijven te testen.

● 2:1 verhouding

● 18 gram in

● 36 gram uit

De espresso was behoorlijk helder en zuur, met tonen die landden in het rijk van citrusvruchten: citroen en limoen, om precies te zijn. De espresso die ik trok leek een beetje onderontwikkeld en smaakte plantaardig, maar ik moet zeggen dat dat van mijn kant is, niet noodzakelijkarily de koffie zelf. Als ik genoeg koffie had om mee te spelen, had ik een langere opname gemaakt om de koffie te laten ontwikkelen en andere noten door te laten komen.

V60:

● 16:1 verhouding

● 22 gram in

● 350 gram water eruit

● 3:15 brouwtijd

● Na de bloei heb ik een continue schenking gedaan

Veel van de noten werden gedempt als het warm was. Toen de koffie begon af te koelen, proefde ik amandel-, citroenschil- en sinaasappelsap.

Algehele beoordeling

Ik heb ook soortgelijke recepten geprobeerd met de Kalita Wave en Chemex, en opnieuw werkte het prachtig. Dit laat zien dat het gemakkelijk is om consistent te zijn met de blend, ongeacht de brouwmethode.

In mijn vorige artikel heb ik gezegd dat het een goede gewoonte is om te proberen je gehemelte te ontwikkelen. Een uitstekende manier om dat te doen is door verschillende appels te proberen. Als je dat zou doen, denk dan aan twee factoren: zoetheid en zuurgraad.

Zoetheid creëert een suikerachtige smaak die een papperige beet kan veroorzaken. Zuurgraad zorgt voor scherpe en knapperige hapjes. Galaappels zijn meer aan de zoete kant en kunnen soms last hebben van een papperig mondgevoel bij het eten. Daarom kon ik zo specifiek zijn met dat proefnotitieje dat ik noemde. De koffie vertoonde die kwaliteiten die mijn gehemelte kende.

Ik had gewoon nootachtig kunnen noemen bij het proeven van de koffie, maar één kenmerk viel op dat me deed denken aan een amandel. Wanneer je een rauwe amandel eet, kan de huid soms een uitdrogend effect hebben op de mond. Dus bij het proeven van de koffie smaakte het in zekere zin als een amandel

dat was nootachtig, en toen het de voorkant van mijn mond raakte, had het een uitdrogend effect, maar verspreidde het zich nog steeds gelijkmatig over mijn mond voor een uitgebalanceerd gevoel.

De proefkaart vermeldde wel citrusvruchten, en citroen straalde op dat punt door.

Echter, met de shot espresso die ik trok, ben ik ervan overtuigd dat als ik de shot een beetje meer zou kunnen ontwikkelen, er nootachtige en appelnoten zouden zijn geweest, met het bewijs van de andere methoden.

Nadelen?

Er was maar één nadeel voor mij in deze hele ervaring. Ik had gehoopt op meer informatie over de koffie zelf.

Meestal wanneer u koffie koopt van een abonnementsservice, krijgt u alle informatie die u ooit zou willen. Aangezien deze blend vijf verschillende koffies bevatte, zou het te veel zijn geweest om informatie te hebben over elk land, boerderij, variëteit, dus ik begrijp waarom het niet is gebeurd.

Ik had echter graag de percentages van elke oorsprong en het proces van elke koffie willen weten, op zijn minst.

Het smaakte uitstekend, ongeacht de brouwmethode

Ja graag – het verdict

Ja, alsjeblieft is een koffiebedrijf dat je zonder twijfel moet proberen.

Wanneer je thuis aan het brouwen bent, is het altijd een interessante balans om te proberen een consistente stroom koffie in je huis te hebben, waar je niet opraakt en niet te veel hebt waar je uiteindelijk geld verspilt.

Met dat in gedachten, als je all-in zou gaan op dit bedrijf, zou ik ervoor kiezen om elke week koffie te ontvangen tegen de kleinste hoeveelheid. Ik stel die frequentie voor omdat ze zich slechts op één release per week richten, lijkt het logisch dat je elke druppel die ze als consument hebben, wilt ervaren.

De vraag die moet worden aangepakt is: moeten thuiskoffiedrinkers zich überhaupt bezighouden met blends? Mijn antwoord: absoluut ja! Als je echt gepassioneerd bent over koffie, moet je bereid zijn om met een blend te werken.

Mengsels, als ze vreselijk worden gedaan, kunnen inderdaad een puinhoop zijn om mee te werken. Aan de andere kant, wanneer je met een goede werkt, is het gemakkelijk om te ervaren en te genieten. Als je genoeg kansen hebt gehad om single origins te drinken en weet wat je kunt verwachten van een kopje wat betreft noten, dan zou het proberen van een blend een leuke uitdaging voor je moeten zijn.

Wanneer je met een blend werkt, kun je verschillende recepten proberen om te proberen verschillende kenmerken uit te tekenen en te zien welke oorsprong elke keer doorschijnt.

Release 139 was een geweldige mix en een genot om mee te werken. De verpakking was op een goede manier zeer minimaal. Gratis stickers zijn altijd geweldige marketingtools die ook leuk zijn. Het is een enorm pluspunt dat de tas hersluitbaar is, een nog groter pluspunt dat alles recyclebaar is.

Een andere reden waarom ik een positieve indruk van Ja alsjeblieft heb, is omdat ze klantenservice waarderen. Op hun welkomstkaart staat “als je vragen hebt, stuur ons dan een e-mail”, dus dat deed ik.

Ik vroeg naar tips of specifieke recepten voor de Nickel Bag en Tonx deelde een grondige reactie, inclusief watertemperatuur, brouwtijd, brouwverhouding en maalgrootte.

Wanneer een bedrijf de tijd neemt om met zijn consumenten te communiceren, wint het me. Niet alleen deed ze bieden een uitstekend product en ervaring, maar ze namen de tijd van hun dag om me te helpen.

In een grote zee van koffie-abonnementen is Yes please nog steeds het proberen waard.

Check out Ja graag en ontvang hier een gratis koffiemonster